En toen waren we er al twee weken
Blijf op de hoogte en volg Sanne
15 September 2016 | Kenia, Kisumu
Mijn eerste week stage was goed verlopen. Veel gedaan en gezien zoals je al gelezen had kunnen hebben. Donderdags klaar met stage en de volgende dag gelijk met de bus naar Rangala om daar een weekendje te helpen. Rangala is een heel klein dorpje op het platteland. We zaten daar ook in een compound. Wat alleen wel het verschil was, binnen de compound heb je ons huisje, een klein schooltje en een babyhome. Dus echt rustig wakker worden? Nee dat zat er niet in. Al die vrolijke kindjes vinden het natuurlijk leuk om rond 07:00 al lekker op de piepende schommel te spelen en te gieren van plezier! Super irritant om zo wakker te worden.... Maar de irritatie was al snel weg toen we buiten kwamen. De kinderen vonden het ontzettend leuk om ons te zien en vlogen je gelijk om je nek. Super leuk ontvangst.
Het was de bedoeling dat we gingen helpend in het babyhome. Ik ging samen met Kim bij de baby's. De rest ging bij de wat oudere kindjes helpen. Ik vond de baby's echt de leukste afdeling om te staan. We moesten ze verschonen, eten geven en de bedjes verschonen 's ochtends. Er waren acht kindjes. Drie daarvan waren echt nog heel klein, ik gok een paar maanden, en konden nog niet zelfstandig zitten. De rest kon al een beetje kruipen.
Wat me ook hier weer opviel is dat ze met zo weinig middelen ervoor moeten zorgen dat die kinderen goed verzorgd worden. Luiers zijn bijvoorbeeld heel duur dus worden er handdoeken gebruikt en gevouwen als een luier. Daar keken wij allebei wel van op. Geef ze maar een oude plastic deksel van een potje en ze vermaken zich prima. Geen dure Babyborn voor nodig hoor!
Die kindjes waren ook zo blij als wij 's ochtends de deur open deden. Stonden ze daar de lachebekken, allemaal met een klamboe over de kleine bedjes. Super leuk om te zien! We hebben er vrijdag en zaterdag gewerkt, zondag ochtend nog even geholpen met het omkleden en verschonen van de baby's en toen gingen we weer terug naar Kisumu.
Maandag waren we vrij. Het was hier een nationale feestdag dus hoefden we niet naar stage. We hadden besloten om een wandeltocht te doen door Kakamega Forest, het tropisch regenwoud. Dat was heel leuk! Apen gezien en veel vlinders (ook heel veel bijtende rode mieren, die waren niet zo geweldig!). Wel jammer van de regen die we gehad hebben, maar ja wat wil je anders in een tropisch REGEN woud...?
Dinsdag werd ik, met nog 2 andere meiden, ziek wakker. We hadden de avond daarvoor ergens gegeten en onder andere salade op, dat niet volgens de voorschriften was gewassen. En ja, je raad het al, alle drie een voedselvergiftiging. Heel fijn... Veel buikpijn, diarree en misselijk. Ook heel leuk dat we perse naar een dokter moesten en daarvoor 3 uur in het ziekenhuis moesten wachten, contant af moesten rekenen en medicijnen meekregen. Niet echt ideaal... Omdat de medicijnen de vervelende bijwerking hebben dat je er ontzettend moe van kan worden, waren we ook (en nu nog steeds) heeeeel moe..! Niet voorruit te branden en het liefst heel de dag slapen. Vandaag is dag 3 dat ik thuis ben. Ook geen stage gehad dus. Het gaat al wel beter nu. Buikpijn is minder, alleen de vermoeidheid nog niet. Al denk ik wel dat de vermoeidheid een combinatie is met vorige week heel de week stage, werken in Rangala en vervolgens maandag heel de dag in de boesh boesh banjeren.
Maar komt allemaal goed! Maandag weer lekker naar stage. En dan is het nog maar 3 weekenden tot de safari, gaat snel!
xxx
Het was de bedoeling dat we gingen helpend in het babyhome. Ik ging samen met Kim bij de baby's. De rest ging bij de wat oudere kindjes helpen. Ik vond de baby's echt de leukste afdeling om te staan. We moesten ze verschonen, eten geven en de bedjes verschonen 's ochtends. Er waren acht kindjes. Drie daarvan waren echt nog heel klein, ik gok een paar maanden, en konden nog niet zelfstandig zitten. De rest kon al een beetje kruipen.
Wat me ook hier weer opviel is dat ze met zo weinig middelen ervoor moeten zorgen dat die kinderen goed verzorgd worden. Luiers zijn bijvoorbeeld heel duur dus worden er handdoeken gebruikt en gevouwen als een luier. Daar keken wij allebei wel van op. Geef ze maar een oude plastic deksel van een potje en ze vermaken zich prima. Geen dure Babyborn voor nodig hoor!
Die kindjes waren ook zo blij als wij 's ochtends de deur open deden. Stonden ze daar de lachebekken, allemaal met een klamboe over de kleine bedjes. Super leuk om te zien! We hebben er vrijdag en zaterdag gewerkt, zondag ochtend nog even geholpen met het omkleden en verschonen van de baby's en toen gingen we weer terug naar Kisumu.
Maandag waren we vrij. Het was hier een nationale feestdag dus hoefden we niet naar stage. We hadden besloten om een wandeltocht te doen door Kakamega Forest, het tropisch regenwoud. Dat was heel leuk! Apen gezien en veel vlinders (ook heel veel bijtende rode mieren, die waren niet zo geweldig!). Wel jammer van de regen die we gehad hebben, maar ja wat wil je anders in een tropisch REGEN woud...?
Dinsdag werd ik, met nog 2 andere meiden, ziek wakker. We hadden de avond daarvoor ergens gegeten en onder andere salade op, dat niet volgens de voorschriften was gewassen. En ja, je raad het al, alle drie een voedselvergiftiging. Heel fijn... Veel buikpijn, diarree en misselijk. Ook heel leuk dat we perse naar een dokter moesten en daarvoor 3 uur in het ziekenhuis moesten wachten, contant af moesten rekenen en medicijnen meekregen. Niet echt ideaal... Omdat de medicijnen de vervelende bijwerking hebben dat je er ontzettend moe van kan worden, waren we ook (en nu nog steeds) heeeeel moe..! Niet voorruit te branden en het liefst heel de dag slapen. Vandaag is dag 3 dat ik thuis ben. Ook geen stage gehad dus. Het gaat al wel beter nu. Buikpijn is minder, alleen de vermoeidheid nog niet. Al denk ik wel dat de vermoeidheid een combinatie is met vorige week heel de week stage, werken in Rangala en vervolgens maandag heel de dag in de boesh boesh banjeren.
Maar komt allemaal goed! Maandag weer lekker naar stage. En dan is het nog maar 3 weekenden tot de safari, gaat snel!
xxx
-
15 September 2016 - 11:58
Ria Hoppenbrouwers:
heel goed verslag liefs oma -
15 September 2016 - 13:57
Denise Hoppenbrouwers:
Je doet het prima daar. Trots op je. Mooi verslag, heerlijk om te lezen. En ach je moet alles meegemaakt hebben, toch? Xx Dikke kus -
15 September 2016 - 14:47
Demi Verheezen:
Komt goed San! Nog even volhouden !! :) xxx -
15 September 2016 - 17:24
Winny:
Super leuk om te lezen van die kindjes zo weinig nodig om gelukkig te zijn! Weer een mooi verslag sann! Xx -
16 September 2016 - 13:46
Nina Langenberg:
Sanne
wat een mooie verslagen, je houdt je website goed bij hoor. Rangala is inderdaad erg leuk maar vermoeiend.
Vervelend hoor dat je ziek bent geweest. Hopelijk gaat het nu goed en kun je weer voor 100% genieten.
groetjes
Nina -
17 September 2016 - 08:52
Mark Brugel:
Hoi Sanne, wat heb je je verhaal weer mooi geschreven!
Je zorg voor de baby`s, ze hebben maar geluk met jou en mooi om te lezen dat ze met zo weinig al tevreden zijn.
En tsja... wat een salade allemaal niet kan doen zeg. Laten we hopen dat je met je volgende etentje geen souvenirtje meer meekrijgt :).
Succes en geniet de aankomende dagen, de safari komt al in zicht!.
Veel groetjes, pap. -
22 September 2016 - 11:18
Etienne De Bree:
Nou Sanne, je hebt al weer heel wat mee gemaakt. Balen dat je zo ziek bent geweest. Hopelijk ben je alweer volop aan het genieten van je stage. Succes en plezier verder. Groetjes. -
23 September 2016 - 17:26
Saskia:
Ha Sanne,
Wat leuk om je zo te kunnen volgen. Wat maak je veel mee zeg! Ik vind het knap van je. Ik hoop dat je je alweer beter voelt en wens je nog veel mooie ervaringen toe.
Groetjes van Saskia -
29 September 2016 - 09:57
Yvonne Van De Poll:
Hoi Sanne, zo te lezen heb je het naar je zin om je steentje bij te dragen! Goed hoor. En dat je ziek bent geweest en naar de dokter moest is een extra ervaring, maak je het daar ook mee hoe het is om patient te zijn. Succes nog en veel plezier op Safari! Groet, Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
